Recenzja filmu

Tomcio Paluch (2001)

Jaka powinna być współczesna bajka, aby przyciągnąć do kina młodego widza? Chyba podobna do filmów dla dorosłych, tylko opowiadać o dzieciach. Takie wrażenie odniosłam oglądając historię "Tomcia Palucha", bohatera powieści Charlesa Parrault. Sam Tomcio jest postacią dość tajemniczą, nie jest tak popularny jak Pinokio, królewna Śnieżka czy Dziewczynka z zapałkami. Bajka o Paluchu przywodzi na myśl kilka innych, przede wszystkim tę o Jasiu i Małgosi. Akcja ma miejsce w - na oko - XVII wieku. Kraj Tomcia jest nękany wojnami domowymi, jego rodzice ledwo wiążą koniec z końcem. Gdy wrogie wojsko napada na ich chatę, zabierając wszystko, co nadaje się do jedzenia, przed rodziną pojawia się widmo śmierci głodowej. Ojciec rodziny postanawia wyprowadzić chłopców do lasu i zostawić ich tam, gdyż nie chce patrzeć na to, jak umierają. Powyższe streszczenie zapowiada historię ponurą, posępną. I taką ona jest w rzeczywistości. Przez większą część filmu kadry są delikatnie świecone przez co świat Tomcia wydaje się ciemny, a za każdym drzewem i pagórkiem czają się smutek i trwoga. Kilka scen dalej, gdy dzieci błąkają się po lesie, słychać przerażające wycie wilków, widoczność ogranicza mgła. Gdy wdrapują się na drzewo w tle widać ogromny księżyc, który bardziej przypomina zaokrągloną maskę z filmu "Krzyk" niż przyjaznego towarzysza nocnych wędrówek. Nastrój trudno nazwać bajkowym. "Tomcio Paluch" bardziej przypomina dramat historyczny niż typową bajkę. Jedynym elementem, który przypomina, że oglądamy film dla dzieci jest scenografia. Tło, w tym niebo, wyraźnie przypomina dekorację teatralną i skutecznie odrealnia jak najbardziej prawdopodobne i rzeczywiste przeżycia dzieci. Muzyka stara się wprowadzić lżjeszy nastrój, ale jest to zabieg mało skuteczny, gdyż efekty wizualne wywierają znacznie większy wpływ na widza. Zwłaszcza małoletniego. Dlatego odradzałabym rodzicom młodszych dzieci pokazywanie tego filmu pociechom. Gdybym miała lat 10 czy 12 to po obejrzeniu "Tomcia Palucha" przez dłuższy czas bałabym się wejść do lasu i uciekała na widok wilczurów. Film jest sugestywny i oglądany w ciemnej sali kinowej może zrobić bardzo silne wrażenie. Zamiast zobaczyć historię o dzielnym chłopcu, który przełamuje swoje słabości oraz lęki, widz zobaczy przerażającą opowieść o małych dzieciach, chcących wrócić do domu i rodziców. "Tomcio Paluch" jest dobrze zrobiony, a także zagrany - zwłaszcza małoletni aktorzy wypadli naturalnie, jednak nie polecam tego filmu młodym widzom. Co innego, gdy wyjdzie na DVD czy VHS i będzie go można obejrzeć we własnym, bezpiecznym domu.